တူရကီတွင် IVF ကုသမှုစျေးနှုန်းများ

သဘာဝနည်းများဖြင့် ကလေးမမွေးနိုင်သူများ၊ IVF ကုသမှု အသုံးချသည်။ ဗီတိုသုံးမျိုးအောင်ခြင်းသည် အထောက်အကူပြု မျိုးပွားမှုနည်းပညာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အချို့သောရောဂါများဖြစ်သည့် အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ခြင်း၊ အမျိုးအမည်မသိမျိုးမပွားနိုင်ခြင်း၊ အမျိုးသမီးများတွင် ကူးစက်ခံရခြင်း၊ အမျိုးသားများတွင် သုက်ပိုးအရေအတွက်နည်းခြင်း၊ အမျိုးသမီးများတွင် သားဥပြွန်ပိတ်ဆို့ခြင်း၊ အဝလွန်ခြင်းစသည့် စုံတွဲများသည် ဤနည်းလမ်းဖြင့် ကလေးယူနိုင်သည်။ IVF ကုသမှုတွင် ကလေးမရနိုင်သော ဇနီးမောင်နှံများအား ဤခံစားချက်ကို ခံစားနိုင်စေမည့် IVF ကုသမှုကို သင့်အား အလင်းပေးပါမည်။

ယနေ့ခေတ်တွင် ၎င်းသည် အနှစ်သက်ဆုံး မျိုးမအောင်နိုင်သော ကုသမှုများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ IVF ကုသမှုသည် ရှေ့တန်းမှဖြစ်သည်။ ဤကုသမှုနည်းလမ်းတွင် အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး မျိုးပွားဆဲလ်များကို ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် စုစည်းထားသည်။ ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် မျိုးအောင်သောဥများကို မိခင်ဝမ်းထဲတွင် ထားရှိပါ။ ဤနည်းအားဖြင့် ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားနည်းပညာဖြင့် ကလေးမွေးဖွားနိုင်ခြေ တိုးလာပါသည်။

IVF ကုသမှုကို ဆောင်ရွက်ရန်အတွက် အချို့သောအခြေအနေများအောက်တွင် အမျိုးသမီးမျိုးပွားဆဲလ်များဖြစ်သည့် မျိုးပွားဆဲလ်များနှင့် အမျိုးသားမျိုးပွားမှုဆဲလ်များဖြစ်သည့် မျိုးဥများကို စုဆောင်းခြင်းဖြင့် ခွဲစိတ်မှုများကို လုပ်ဆောင်သည်။ မျိုးအောင်ခြင်းကို ကျန်းမာသောနည်းဖြင့် ပြီးသောအခါ၊ မျိုးဥခွဲခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်ကို စတင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤအဆင့်တွင် မျိုးအောင်သောသားဥသည် သန္ဓေသားဟုခေါ်သော အသွင်သဏ္ဍာန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက် သန္ဓေသားလောင်းသည် မိခင်၏သားအိမ်တွင် ထားရှိမည်ဖြစ်သည်။ သန္ဓေသားလောင်းသည် မိခင်၏သားအိမ်သို့ အောင်မြင်စွာ တွယ်ကပ်သောအခါတွင် ကိုယ်ဝန်ဖြစ်စဉ် စတင်သည်။ သန္ဓေသားလောင်းကို တွယ်ကပ်ပြီးနောက်၊ ဖြစ်စဉ်သည် သဘာဝအတိုင်း ကိုယ်ဝန်ရသွားပါသည်။

IVF နည်း မျိုးဥများကို ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် မျိုးအောင်ပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့ကို ပုံစံနှစ်မျိုးဖြင့် သားအိမ်အတွင်းထည့်နိုင်သည်။ ရှေးရိုး IVF နည်းလမ်းတွင်၊ သုက်ပိုးနှင့် မျိုးဥတို့သည် အချို့သောပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုတွင် ဘေးချင်းကပ်လျက် ရှိနေကြပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် မျိုးအောင်ရန် မျှော်လင့်ကြသည်။ အခြားနည်းကို microinjection application ဟုခေါ်သည်။ ဤနည်းလမ်းတွင် သုတ်ပိုးဆဲလ်များကို အထူးပိုက်ပိုက်များကို အသုံးပြု၍ မျိုးဥဆဲလ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ထိုးသွင်းပါသည်။

ဒီနည်းလမ်းနှစ်ခုထဲက ဘယ်နည်းလမ်းကို ဦးစားပေးရွေးချယ်မလဲဆိုတာ ဇနီးမောင်နှံတွေရဲ့ တစ်ဦးချင်းဝိသေသလက္ခဏာတွေအရ အထူးကုသမားတော်တွေက ဆုံးဖြတ်ပါတယ်။ ဤကုသမှုလုပ်ငန်းစဉ်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ မျိုးအောင်ပြီးနောက် ကျန်းမာသောကိုယ်ဝန်ဖြစ်သည်။ ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ အသင့်လျော်ဆုံးသောပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရေးသည် အရေးကြီးသောကိစ္စရပ်ဖြစ်သည်။

IVF ဆိုတာဘာလဲ။

IVF ကုသမှုအတွက် မိခင်မှယူသော မမျိုးဥနှင့် ဖခင်ထံမှယူသော သုက်ပိုးဆဲလ်တို့ကို အမျိုးသမီးမျိုးပွားစနစ်အပြင်ဘက် ဓာတ်ခွဲခန်းတွင် စုစည်းထားသည်။ ဤနည်းဖြင့် ကျန်းမာသော သန္ဓေသားလောင်းကို ရရှိသည်။ မိခင်၏သားအိမ်တွင်ရရှိသောသန္ဓေသားကိုထည့်သွင်းခြင်းဖြင့်၊ ပုံမှန်ကိုယ်ဝန်ဆောင်သူများသည်ပုံမှန်အတိုင်းကိုယ်ဝန်ဆောင်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်စတင်သည်။

စုံတွဲများသည် IVF ကုသမှုကို မည်သည့်အချိန်တွင် စဉ်းစားသင့်သနည်း။

အသက် 35 နှစ်အောက်နှင့် ကိုယ်ဝန်မရအောင် တားနိုင်သော ပြဿနာမရှိသော အမျိုးသမီးများသည် အကာအကွယ်မဲ့နှင့် ပုံမှန်လိင်ဆက်ဆံပြီး 1 နှစ်ကြာသော်လည်း ကိုယ်ဝန်မရနိုင်သည့်အခါ စစ်ဆေးသင့်သည်။ လိုအပ်ပါက ကုသမှုကို စတင်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

အသက် 35 နှစ်အထက် အမျိုးသမီးများ သို့မဟုတ် ယခင်က ကိုယ်ဝန်မရအောင် တားထားနိုင်သော ပြဿနာရှိဖူးသူများသည် ကြိုးစားပြီး 6 လကြာပြီးနောက် ကိုယ်ဝန်မရနိုင်ပါက ဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်သင့်သည်။ ကိုယ်ဝန် 6 လအတွင်း မပေါ်ပေါက်ပါက အသက်အရွယ်မတိုးဘဲ အချိန်မကုန်စေရန် လိုအပ်သော ကုသမှုလုပ်ငန်းစဉ်များကို အမြန်လုပ်ဆောင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းနှင့် IVF ကုသမှုကြား ကွာခြားချက်ကဘာလဲ။

အမျိုးသားနှင့်ပတ်သက်သော နှင့် အတိအကျမသိရသေးသော မျိုးမပွားနိုင်မှုကိစ္စများတွင် ဗီတိုသန္ဓေအောင်ခြင်းမပြုမီ ကုသမှု ကာကွယ်ဆေးထိုးကုထုံး ပိုကောင်းပါတယ်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တွင်၊ IVF ကုသမှုတွင်ကဲ့သို့ပင် အမျိုးသမီးများ၏ သားဥအိမ်များကို နှိုးဆွပေးပါသည်။ မမျိုးဥများ ကွဲအက်ပြီးနောက် သားအိမ်ထဲမှ သုတ်ပိုးများကို cannula ဟုခေါ်သော ကိရိယာတစ်ခုဖြင့် သားအိမ်ထဲသို့ ထည့်ပေးသည်။

ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်ကိုဆောင်ရွက်ရန်အတွက် အနည်းဆုံး အမျိုးသမီးပြွန်တစ်ခုဖွင့်ထားကြောင်း သေချာစေရန် ဂရုပြုသင့်သည်။ အမျိုးသားများတွင် သုက်ပိုးခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှု ရလဒ်များသည် ပုံမှန် သို့မဟုတ် ပုံမှန်ထက် နီးကပ်နေစေရန် အရေးကြီးသော ပြဿနာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင်၊ အမျိုးသမီးတွင် ကိုယ်ဝန်တားမည့် endometrial pathology မရှိသင့်ပါ။

IVF ကုသမှု လုပ်ငန်းစဉ်က ဘယ်လိုလဲ။

ဓမ္မတာလာနေတဲ့ အမျိုးသမီးတွေဟာ တစ်လကို ကြက်ဥတစ်လုံး ပုံမှန်ထွက်ပါတယ်။ IVF လျှောက်လွှာ ဤအခြေအနေတွင်၊ မိခင်မှထုတ်လုပ်သော မျိုးဥအရေအတွက်ကို တိုးစေရန် ပြင်ပဟော်မုန်းဆေးများကို ပေးပါသည်။ ကုသမှုပရိုတိုကောများသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ကွဲပြားသော်လည်း အခြေခံအားဖြင့် မျိုးဥကြီးထွားမှုနှင့် မျိုးဥထွက်ခြင်းကို ကာကွယ်ပေးသည့် အခြေခံအားဖြင့် မတူညီသောဟော်မုန်းကုသမှုနှစ်ခုကို ကျင့်သုံးသည်။

ဟော်မုန်းဆေးများအသုံးပြုသည့်အခါ သားဥအိမ်၏တုံ့ပြန်မှုများကိုလိုက်နာရန်နှင့် လိုအပ်ပါက ဆေးပမာဏကိုချိန်ညှိရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ယင်းအတွက်၊ သွေးစစ်ဆေးခြင်းနှင့် အာထရာဆောင်းလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများကို ပုံမှန်လုပ်ဆောင်သည်။

ထို့ကြောင့် ရင့်ကျက်သောသားဥများကို ရိုးရိုးဆေးထိုးအပ်ဖြင့် စုဆောင်းပြီး ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသားထံမှ သုတ်ပိုးနှင့် ပေါင်းစပ်ထားသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် မျိုးအောင်ခြင်းကို ဆောင်ရွက်သည်။ မျိုးဥပြန်ထုတ်ခြင်းကို ယေဘူယျ မေ့ဆေးဖြင့် ပြုလုပ်သည်။ ထို့အပြင်၊ ၎င်းကို စိတ်ငြိမ်ဆေးနှင့် မေ့ဆေးဖြင့် ပြုလုပ်သည့် ကိစ္စများလည်း ရှိနိုင်သည်။

မျိုးအောင်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်၊ classic IVF နည်းလမ်း သုက်ပိုးနှင့် မျိုးဥများကို ဘေးချင်းကပ်လျက် ထားရှိပေးသည်။ ထို့အပြင်၊ မိုက်ခရိုထိုးဆေးဖြင့် ချဲ့ထွင်ထားသော အဏုကြည့်မှန်ဘီလူးဖြင့် မျိုးဥထဲသို့ သုက်ပိုးတစ်ခုစီကို ထိုးသွင်းခြင်းဖြင့် မျိုးအောင်နိုင်သည်။ ဆရာဝန်များသည် လူနာများအတွက် မည်သည့်နည်းလမ်းနှင့် သင့်လျော်သည်ကို ဆုံးဖြတ်မည်ဖြစ်သည်။

မျိုးအောင်ပြီးနောက် ဥများကို ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် ၂ ရက်မှ ၃ ရက်အထိ သို့မဟုတ် တခါတရံ ၅ ရက်မှ ၆ ရက်အထိ အပူချိန်နှင့် လေထုထိန်းချုပ်ထားသော ယဉ်ကျေးမှုပတ်ဝန်းကျင်တွင် မွေးမြူရန် ချန်ထားခဲ့သည်။ ဤကာလ၏အဆုံးတွင်၊ အကောင်းဆုံးဖွံ့ဖြိုးဆဲသန္ဓေသားကိုရွေးချယ်ပြီးသားအိမ်အတွင်းထည့်ထားသည်။

သန္ဓေပြောင်းမည့် သန္ဓေသားအရေအတွက်ကို တိုက်ရိုက်သတ်မှတ်ခြင်းသည် များစွာသောကိုယ်ဝန်အန္တရာယ်နှင့် ကိုယ်ဝန်ရနိုင်ခြေကို သက်ရောက်မှုရှိသည်။ ထို့ကြောင့် သန္ဓေသားလောင်း အရည်အသွေးကို လိုက်နာသည့် လုပ်ငန်းစဉ်တွင် ရွှေ့ပြောင်းရမည့် သန္ဓေသားအရေအတွက်ကို စုံတွဲများနှင့် အသေးစိတ် ဆွေးနွေးသည်။ ရှားပါးသောအခြေအနေများတွင်မှလွဲ၍ သန္ဓေသားလောင်းလွှဲပြောင်းခြင်းကို မေ့ဆေး သို့မဟုတ် စိတ်ငြိမ်ဆေးဖြင့် ပြုလုပ်သည်။

IVF ကုသမှုတွင် အသက်ကန့်သတ်ချက်ကား အဘယ်နည်း။

IVF ကုသမှုများတွင်၊ ပထမဆုံးအနေဖြင့် အမျိုးသမီးများ၏ သားအိမ်အသိုက်အဝန်းကို စစ်ဆေးပါသည်။ ဓမ္မတာလာချိန်သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ လူနာတွေကို ဟော်မုန်းစစ်ဆေးမှုအပြင် Ultrasonography ကိုပါ သက်ရောက်ပါတယ်။ သားအိမ်အရန်အရံများကို စစ်ဆေးခြင်း။ လုပ်ဆောင်သည်။ ဤစစ်ဆေးမှုများ၏ရလဒ်အနေဖြင့် သားအိမ်အရန်အရံများ ကောင်းမွန်နေပါက အသက် 45 နှစ်အထိ IVF ကုသမှုကို လျှောက်ထားရာတွင် ထိခိုက်မှုမရှိပါ။

အိုမင်းခြင်း၏ဆိုးကျိုးများကြောင့် သန္ဓေသားလောင်းကို ခရိုမိုဇုန်းများအလိုက် စစ်ဆေးရန်လည်း လိုအပ်ပါသည်။ ထို့အပြင်၊ အသက် ၃၈ နှစ်နောက်ပိုင်းတွင် IVF ကုသမှုကို စတင်မည့် အမျိုးသမီးများတွင် ကြိုတင်ထည့်သွင်းထားသော မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ ရောဂါရှာဖွေရေးနည်းလမ်းကို ကျင့်သုံးရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် သန္ဓေသား၏ အခြေအနေကိုလည်း ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။

အမျိုးသမီးများတွင် အသက် ၃၅ နှစ်နောက်ပိုင်းတွင် မျိုးဥအရေအတွက် လျော့နည်းလာသည်။ ဒီအသက်အရွယ်ကြီးပြီးရင် မျိုးဥထွက်တာ ရပ်တန့်သွားတဲ့အပြင် မျိုးဥအရည်အသွေး ယိုယွင်းလာမှု ပြဿနာတွေကိုလည်း ကြုံတွေ့ရပါတယ်။ သားအိမ်အရန်အရံများသည် IVF အတွက် သင့်လျော်သော်လည်း၊ IVF တွင် အောင်မြင်နိုင်ခြေမှာ များစွာ နည်းပါးပါသည်။ ဤအကြောင်းကြောင့်၊ မျိုးမပွားနိုင်သော ပြဿနာရှိသော အမျိုးသမီးများသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသောအရွယ်တွင် ကလေးမွေးဖွားရန် မစောင့်ဆိုင်းဘဲ ကုသမှုကို အမြန်ဆုံးစတင်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် သားအိမ်ခန်းအတွင်း ပြဿနာရှိသော အမျိုးသမီးများအား IVF ကုသမှုတွင် ကိုယ်ဝန်ရရှိစေရန်အတွက် နည်းလမ်းမရှိပါ။ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ပြီး သားအိမ်အရန်ဓာတ်နည်းသော အမျိုးသမီးများသည် မျိုးဥအေးခဲထားခြင်းဖြင့် နောက်နှစ်များတွင် ကိုယ်ဝန်ရှိလာနိုင်သည်။ အသက် 35 နှစ်အထက် ကိုယ်ဝန်များကို ဆီးလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အထူးကုဆရာဝန်များမှ စစ်ဆေးရန် အရေးကြီးပါသည်။

အမျိုးသားများတွင် IVF အတွက် အသက်ကန့်သတ်ချက်ကဘာလဲ။

အမျိုးသားများတွင် သုက်ပိုးထုတ်လုပ်မှုသည် အဆက်မပြတ် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပါသည်။ အသက်အရွယ်ပေါ်မူတည်၍ သုတ်ပိုးအရည်အသွေး ကျဆင်းလာသည်။ အသက် 55 နှစ်အထက် အမျိုးသားများသည် သုတ်ပိုးလှုပ်ရှားမှုကို လျော့ကျစေပါသည်။ ဤတွင်၊ အသက်အရွယ်ကြောင့် သုက်ပိုး DNA ယိုယွင်းခြင်းကို အကြောင်းရင်းတစ်ခုအဖြစ် ယူဆပါသည်။

IVF ကုသမှုအတွက် လိုအပ်သောအခြေအနေများကား အဘယ်နည်း။

အများသိကြသည့်အတိုင်း IVF ကုသမှုသည် မျိုးမပွားနိုင်ခြင်းနှင့် သဘာဝအတိုင်း ကိုယ်ဝန်မရနိုင်သော စုံတွဲများအတွက် ဦးစားပေးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အသက် 35 နှစ်အောက် အမျိုးသမီးများသည် IVF မလျှောက်ထားမီ သန္ဓေတားခြင်းမရှိဘဲ ၁ နှစ်ကြာအောင် ကြိုးစားသင့်သည်။ အသက် 1 နှစ်အထက် အမျိုးသမီးများတွင် သားအိမ်အရန်ပမာဏ လျော့နည်းခြင်းကြောင့် လိင်ဆက်ဆံချိန်ကို 35 လဟု သတ်မှတ်သည်။ ၎င်းတို့အပြင် IVF ကုသမှုအတွက် သင့်လျော်သူများမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။

·         လိင်ကတဆင့် ကူးစက်တဲ့ရောဂါရှိသူတွေ

·         ရာသီမမှန်သောအမျိုးသမီးများ

·         ခွဲစိတ်မှုဖြင့် ပြွန်များကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။

·         မျိုးဥ အရန်ပမာဏ ကျဆင်းနေသူများ

·         ဝမ်းဗိုက်ခွဲစိတ်မှုကြောင့် သားအိမ်အတွင်း တွယ်ကပ်မှု သို့မဟုတ် ပြွန်ပိတ်နေသူများ

·         အရင်က သားဥအိမ်ကိုယ်ဝန်ရှိဖူးသူတွေ

·         သားအိမ် ရောင်ရမ်းနေတဲ့သူတွေ

IVF ကုသမှုစတင်ရန် အမျိုးသားများအတွက် သင့်လျော်သောအခြေအနေများမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။

·         မိသားစုရာဇဝင်ရှိသူများသည် မျိုးမပွားနိုင်ခြင်းပြဿနာများ

·         လိင်ကတဆင့် ကူးစက်တဲ့ရောဂါရှိသူတွေ

·         ဓာတ်ရောင်ခြည်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အလုပ်လုပ်ရသူများ၊

·         အရွယ်မတိုင်ခင် သုက်လွှတ်တဲ့ ပြဿနာရှိတဲ့သူတွေ

·         ဝှေးစေ့ ခွဲစိတ်မှု မပြီးသေးသူများ

IVF ကုသမှုအတွက် အပြည့်အဝ သင့်လျော်သောသူများ၊

·         အိမ်ထောင်ဖက်တစ်ဦးတွင် အသည်းရောင်ရောဂါ သို့မဟုတ် HIV ရှိနေခြင်း။

·         ကင်ဆာရောဂါရှိသူများ ကုသမှုခံယူပါ။

·         အိမ်ထောင်ဖက်တစ်ဦးတွင် မျိုးဗီဇအခြေအနေရှိခြင်း။

IVF ကုသမှုကို ဘယ်သူ့အတွက်မှ မသုံးဘူးလား။

IVF ကုသမှုကို ဘယ်သူ့အတွက်မှ သက်ရောက်မှုမရှိပါဘူး။ ထိုအကြောင်းအရာကိုလည်း လူအများက သိချင်နေကြပါသည်။

·         သုက်ပိုးမထုတ်တဲ့ အမျိုးသားတွေမှာ TESE နည်းနဲ့တောင် သုက်ပိုးမထုတ်နိုင်ရင်၊

·         သွေးဆုံးပြီးသောအမျိုးသမီးများတွင်

·         ဤကုသမှုနည်းလမ်းကို ခွဲစိတ်မှုအမျိုးမျိုးဖြင့် သားအိမ်ဖယ်ရှားခံရသောလူများအတွက် အသုံးချ၍မရပါ။

IVF ကုသမှု အဆင့်တွေက ဘာတွေလဲ။

IVF ကုသမှုကို လျှောက်ထားသူများသည် ကုသမှုကာလအတွင်း အဆင့်များစွာကို အဆင့်ဆင့်ဖြတ်သန်းသွားကြသည်။

ဆေးစစ်ခြင်း။

IVF ကုသမှုခံယူရန် ဆရာဝန်ထံသွားခဲ့သည့် စုံတွဲများ၏ အတိတ်ဇာတ်လမ်းများကို ဆရာဝန်က ကြားနေရသည်။ ထို့နောက် IVF ကုသမှုနှင့်ပတ်သက်၍ အမျိုးမျိုးအစီအစဥ်များ ပြုလုပ်ကြသည်။

Ovarian Stimulation and Egg ဖွဲ့စည်းခြင်း။

ရာသီလာချိန်၏ 2 ရက်မြောက်နေ့တွင် IVF ကုသမှုအတွက် သင့်လျော်သော ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ ကြက်ဥအားတိုးဆေး စတင်သည်။ ဤနည်းဖြင့် ကြက်ဥအမြောက်အမြားကို တစ်ပြိုင်နက်ရရှိကြောင်း အာမခံပါသည်။ မျိုးဥကြီးထွားမှုသေချာစေရန်အတွက် ဆေးများကို ၈-၁၂ ရက်ကြာ ပုံမှန်အသုံးပြုသင့်သည်။ ဒီဖြစ်စဉ်မှာ သားဥကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ဆရာဝန်ဆီ ပုံမှန်သွားပြဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။

ဥများစုဆောင်းခြင်း။

ကြက်ဥသည် လိုအပ်သော အရွယ်အစားသို့ ရောက်သောအခါ၊ ကြက်ဥရင့်မှည့်ဆေးထိုးအပ် သူတို့ရဲ့ရင့်ကျက်မှုနှင့်အတူ။ ဥများ ရင့်လာပြီးနောက်၊ အများအားဖြင့် ယေဘူယျ မေ့ဆေးဖြင့် စေ့စပ်သေချာစွာ စုဆောင်းပြီး ၁၅-၂၀ မိနစ်ခန့် ကြာသည်။ သုတ်ပိုးနမူနာများကို မျိုးဥစုဆောင်းသည့်နေ့တွင် ဖခင်မှဖြစ်မည့်သူများထံမှလည်း ထုတ်ယူသည်။ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းမတိုင်မီ 15-20 ရက်အလိုတွင်စုံတွဲများအားလိင်ဆက်ဆံခြင်းမပြုရန်တောင်းဆိုသည်။

သုတ်ပိုးမရရှိနိုင်ပါက ဖခင်မှဖြစ်ရမည်။ micro TESE သုတ်ပိုးတို့နဲ့ ရနိုင်ပါတယ်။ ဒီနည်းလမ်းကို သူတို့ရဲ့ ဝှေးစေ့ထဲမှာ သုက်ပိုးမပါတဲ့ လူတွေနဲ့ ကျင့်သုံးပါတယ်။ မိနစ် 30 အထိကြာမြင့်သောလုပ်ငန်းစဉ်သည်အတော်လေးလွယ်ကူသည်။

ဓာတ်မြေသြဇာ

မိခင်ထံမှယူသောမျိုးဥများနှင့် ဖခင်ထံမှယူသော သုက်ပိုးတို့တွင် အရည်အသွေးကောင်းများကို ရွေးချယ်ထားပြီး အဆိုပါဆဲလ်များကို ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် မျိုးအောင်သည်။ မျိုးအောင်ပြီးသော သန္ဓေသားလောင်းများကို ပြောင်းရွှေ့မည့်နေ့အထိ ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် ထားရှိသင့်သည်။

သန္ဓေသားလွှဲပြောင်းခြင်း။

ဓာတ်ခွဲခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် မျိုးအောင်ပြီး အရည်အသွေးမြင့်သော သန္ဓေသားလောင်းများကို မျိုးအောင်ပြီး 2-6 ရက်အကြာတွင် မိခင်၏သားအိမ်သို့ လွှဲပြောင်းပေးသည်။ လွှဲပြောင်းခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်နှင့်အတူ IVF ကုသမှုကို ပြီးမြောက်ရန် စဉ်းစားသည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်ပြီးနောက် 12 ရက်အတွင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များကို ကိုယ်ဝန်စစ်ဆေးမှုခံယူရန် တောင်းဆိုသည်။ ဤနည်းဖြင့် ကုသမှုသည် အပြုသဘောဆောင်သော တုံ့ပြန်မှုပေးသည်ဖြစ်စေ မသေချာကြောင်း သေချာစေပါသည်။

အပြောင်းအရွှေ့ပြီးနောက် ကိုယ်ဝန်စမ်းသပ်သည့်နေ့အထိ လိင်ဆက်ဆံခြင်းမပြုရန် အရေးကြီးသည်။ သန္ဓေသားလောင်းလွှဲပြောင်းပြီးနောက် ကျန်ရှိသော အရည်အသွေးရှိသော သန္ဓေသားများကို အေးခဲပြီး အသုံးပြုနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ပထမကုသမှုတွင် ကိုယ်ဝန်မရှိပါက ကျန်ရှိသောသန္ဓေသားလောင်းများနှင့် လွှဲပြောင်းခြင်းလုပ်ငန်းများကို လုပ်ဆောင်နိုင်ပါသည်။

IVF ကုသမှုတွင် အောင်မြင်မှုနှုန်းကို ထိခိုက်စေသည့် အကြောင်းရင်းများကား အဘယ်နည်း။

IVF ကုသမှု၏ အောင်မြင်မှုနှုန်းကို ထိခိုက်စေသော အချက်များစွာရှိပါသည်။

·         မရှင်းပြနိုင်သော မျိုးမပွားနိုင်ခြင်း ပြဿနာများ

·         လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ဆေးလိပ်သောက်ကြသည်။

·         စိတ်ဖိစီးမှု၊ အစားအသောက်ပျက်ခြင်း၊ အရက်သောက်ခြင်း။

·         အသက် ၃၅ နှစ်အထက် အမျိုးသမီးများ

·         မြင့်မားသောအလေးချိန်အချက်

·         သားအိမ်နှင့် တွယ်ကပ်မှုကို ဟန့်တားသော Polyps၊ fibroids၊ adhesions သို့မဟုတ် endometriosis

·         သားအိမ်အရန်ပမာဏ ကျဆင်းခြင်း။

·         သားအိမ်နှင့် သားအိမ်ပြွန်များတွင် ပြဿနာအချို့ရှိခြင်း။

·         သုက်ပိုးအရည်အသွေးညံ့ခြင်း။

·         သုက်ပိုး သို့မဟုတ် သားဥအိမ်များကို ပျက်စီးစေသော ကိုယ်ခံအားစနစ် ပြဿနာများ

·         သုက်ပိုးအရေအတွက် ကျဆင်းခြင်းနှင့် သုတ်ပိုးထိန်းသိမ်းခြင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများ

မျိုးဥများ မျိုးအောင်ပြီးနောက် သားအိမ်အတွင်း သန္ဓေသားလောင်းကို မည်သို့ထားရှိသနည်း။

မျိုးအောင်ထားသော မျိုးဥကို သားအိမ်ထဲသို့ လွှဲပြောင်းခြင်းသည် အလွန်ရိုးရှင်းပြီး ရေတိုလုပ်ထုံးလုပ်နည်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤလုပ်ထုံးလုပ်နည်းအတွင်း၊ ဆရာဝန်မှ ဦးစွာ သားအိမ်ခေါင်းအတွင်း ပလပ်စတစ်ပိုက်အပါးလေးထည့်သည်။ ဤ catheter ကြောင့် သန္ဓေသားလောင်းကို မိခင်၏သားအိမ်သို့ လွှဲပြောင်းပေးနိုင်သည်။ လုပ်ငန်းစဉ်မစမီ လုပ်ငန်းစဉ်တွင် အသုံးပြုထားသော မျိုးဥပေါက်နေသော ဆေးထိုးအပ်များကြောင့် လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ သန္ဓေသားရရှိရန် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤကိစ္စတွင်၊ ကျန်ရှိသော အရည်အသွေးရှိသော သန္ဓေသားများကို အေးခဲပြီး သိမ်းဆည်းနိုင်သည်။

ကြက်ဥစုဆောင်းခြင်းသည် နာကျင်ပါသလား။

မိန်းမကိုယ် အာထရာဆောင်း အထူးဆေးထိုးအပ်များအကူအညီဖြင့် သားဥအိမ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သည်။ သားဥများတည်ရှိရာ follicles ဟုခေါ်သော အရည်ဖြည့်ဖွဲ့စည်းပုံများကို ဘေးကင်းစေကြောင်း သေချာသည်။ အပ်ဖြင့်ယူသော ဤအရည်များကို ပြွန်ထဲသို့ လွှဲပြောင်းပေးသည်။

ပြွန်အတွင်းရှိ အရည်တွင် အဏုကြည့်မှန်ပြောင်းဖြင့် မြင်နိုင်သော အလွန်သေးငယ်သော ဆဲလ်များပါရှိသည်။ မျိုးဥစုဆောင်းခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်သည် မနာကျင်သော်လည်း လူနာများ မသက်မသာမခံစားရစေရန် အလင်း သို့မဟုတ် ယေဘူယျမေ့ဆေးအောက်တွင် လုပ်ဆောင်သည်။

သန္ဓေသားလောင်းလွှဲပြောင်းပြီးနောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ မည်မျှကြာအောင် အနားယူသင့်သနည်း။

သန္ဓေသားလောင်းလွှဲပြောင်းခြင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်တွေအတွက် ပထမ 45 မိနစ်လောက် အနားယူဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ၄၅ မိနစ်အကြာတွင် ဆေးရုံမှ ဆင်းသောအခါ ထိခိုက်မှု မရှိပါ။ ထို့နောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ အနားယူရန် မလိုအပ်ပါ။

ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များသည် ၎င်းတို့၏အလုပ်နှင့် လှုပ်ရှားမှုများကို လွယ်ကူစွာ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ ပြောင်းရွှေ့ပြီးနောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များသည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် လေ့ကျင့်ခန်းများနှင့် လမ်းလျှောက်ခြင်းကဲ့သို့သော ပြင်းထန်သော လေ့ကျင့်ခန်းများနှင့် ဝေးဝေးနေသင့်သည်။ ထိုမှတပါး၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ပုံမှန်ဘဝများကို ဆက်လက်နေထိုင်နိုင်သည်။

သုတ်ပိုးစစ်ဆေးမှုတွင် သုက်ပိုးအရေအတွက်နည်းသည် သို့မဟုတ် သုက်ပိုးမတွေ့ရှိပါက ဘာလုပ်ရမည်နည်း။

သုက်ပိုးအရေအတွက် လိုချင်သည့်နှုန်းထက် နည်းပါက၊ in vitro မျိုးအောင်ခြင်းကို microinjection နည်းလမ်းဖြင့် လုပ်ဆောင်နိုင်ပါသည်။ ဤနည်းလမ်းကြောင့် သုက်ပိုးအနည်းငယ်ရရှိသော်လည်း မျိုးအောင်နိုင်သည် ။ သုက်ရည်တွင် သုက်ပိုးမရှိပါက ဝှေးစေ့အတွင်း သုက်ပိုးရှာဖွေရန် ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်သည်။

IVF ကုသခြင်းရဲ့ အန္တရာယ်တွေက ဘာတွေလဲ။

IVF ကုသမှုအန္တရာယ်များကုသမှုအဆင့်တိုင်းတွင် အသေးအဖွဲပင်ရှိသော်လည်း၊ သုံးစွဲထားသောဆေးဝါးများ၏ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသည် အများအားဖြင့် ခံနိုင်ရည်ရှိသောအဆင့်တွင် ရှိသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် မည်သည့်ပြဿနာမျှ မဖြစ်စေပါ။

IVF ကုသမှုများတွင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ၏ သားအိမ်ထဲသို့ သန္ဓေသားလောင်းတစ်ခုထက်ပိုသော သန္ဓေသားလောင်းကို လွှဲပြောင်းပေးမည်ဆိုပါက ကိုယ်ဝန်အန္တရာယ်များစွာ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် IVF လေးကြိမ်လျှင်တစ်ကြိမ်တွင် အကြိမ်များစွာ ကိုယ်ဝန်ရတတ်ပါသည်။

သိပ္ပံနည်းကျ လေ့လာမှုတွေအရ IVF နည်းဟာ လမစေ့ဘဲ မွေးလာတဲ့ ကလေးတွေ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်အလေးချိန်နည်းတဲ့ ကလေးမွေးဖွားနိုင်ခြေကို အနည်းငယ် တိုးမြင့်စေတယ်လို့ လေ့လာတွေ့ရှိထားပါတယ်။

Ovarian hyperstimulation syndrome သည် IVF နည်းလမ်းတွင် မျိုးဥကြီးထွားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်အတွက် FSH ဖြင့် ကုသထားသော ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များတွင် ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။

တူရကီ IVF ကုသမှု

တူရကီသည် IVF ကုသမှုတွင် အလွန်အောင်မြင်သောကြောင့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ခရီးသွားအများအပြားသည် ဤနိုင်ငံတွင် ကုသခြင်းကို နှစ်သက်ကြသည်။ ထို့အပြင် နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်း မြင့်မားသောကြောင့် နိုင်ငံခြားမှ လာသူများအတွက် စားသောက်ရေး၊ နေထိုင်ရေး စရိတ်စကများ အလွန်သက်သာပါသည်။ တူရကီ IVF ကုသမှု နှင့်ပတ်သက်ပြီး များစွာသော အချက်အလက်များအတွက် ကျွန်ုပ်တို့ထံ ဆက်သွယ်နိုင်ပါသည်။